او همیشه خود را از مردم می‌دانست و علیرغم مسئولیت مهمی که داشت، هیچگاه برای خود مقام و منزلتی قائل نمی‌شد. او هرگز به خود اجازه نداد تا هوی و هوس دنیوی در وجود او رخنه کند و در سراسر زندگی خود سعی کرد ضمن ساده‌زیستی، با مردم و به‌ ویژه مستضعفین همنشین باشد.