باهوش بود و تحصیلکرده. در دانشگاه تهران مهندسی برق خوانده بود و برای اخذ مدرک دکتری راهی آمریکا شده و سپس برگشته بود. او در کنار تحصیلات آکادمیکش همواره به علوم حوزوی هم علاقه نشان میداد و یکی از شاگردان استاد علامه طباطبایی بود و فلسفه را نیز نزد استاد شهید مرتضی مطهری فرا گرفته بود.
بعد از انقلاب و در روزهایی که چند ماه بیشتر از حکومت اسلامی به رهبری امام خمینی نگذشته بود عهدهدار ریاست دانشکده مخابرات شد و بعد از آن هم از طرف شورای انقلاب به عنوان وزیر پست، تلگراف و تلفن منصوب شد.
او در کابینه شهید رجایی هم همین مسئولیت را عهدهدار بود و همه تلاش خود را برای توسعه فناوری سیستمهای مخابراتی کشور و افزایش ضریب نفوذ تلفن به مناطق محروم و دورافتاده به کار گرفت. یکی از اقدامات ارزشمندی که شهید انجام داد این بود که او عناصر ضد انقلاب و فداییان خلق را که در این وزارتخانه نفوذ کرده بودند، بیرون راند و دست آنان را که همواره به توطئهچینی و ایجاد مشکل در کارها مشغول بودند، قطع کرد.
شهید تفکر و اندیشیدن را مصداق بارز بندگی خالصانه به درگاه خداوند میدانست. همسر شهید درباره این ویژگی او چنین میگوید: یادم هست هنگامی که میخواستم در دانشگاه واحد درسی بگیرم، توصیه میکرد کمتر واحد بگیر اما عمیقتر بخوان. موقعی که اوراق امتحانی دانشجویان را تصحیح میکرد و میدید که برخی از آنها دقت لازم را به خرج نمیدهند، به شدت ناراحت میشد و میگفت: چرا اینها وقت و عمر خود را بیهوده هدر میدهند.