اخبار

به گزارش روابط عمومی سرچشمه، علی‌اکبری با بیان مختصری از مباحث مطرح شده در جلسات قبل گفت: این امکان برای همه وجود دارد که از سوی کسی  دچار آسیب و یا مشکل شوند. ما یا به دیگری آسیب می‌زنیم و یا خود آسیب می‌بینیم، پس لازم است بدانیم که خداوند در قران علاوه بر روشن کردن راه‌های برخورد با این‌گونه موارد، ازهمه می‌خواهد که یک‌دیگر را عفو کنند تا لطف خداوند هم شامل حال‌شان شود.

وی در ادامه افزود: در جلسه قبل، فراز اول و دوم  دعای 39 را با هم مرور کردیم و در این جلسه قصد داریم فراز دیگری از این دعا را که درباره عفو و بخشش است، تشریح کنیم.

علی‌اکبری در باب اهمیت این موضوع با بیان روایتی از حضرت علی(ع) که می‌فرماید «خداوندا، مرا به‌گونه‌ای حمایت کن که به کسی آسیب نرسانم.» ادامه داد: این موضوع خیلی مهم است که در زندگی به‌گونه‌ای عمل کنیم که کسی از رفتار، گفتار و یا حتی نگاه ما آسیب نبیند؛ زیرا خداوند کسانی را که به دیگری آسیب برسانند مجازات سختی خواهد کرد.

رییس ستاد رسیدگی به امور مساجد، دعایی از امام سجاد(ع) نقل کرد که «خدایا، همان‌طور که من به خواسته تو، عفو می‌کنم آنانی را که به من ظلم کرده‌اند، از تو می‌خواهم باعث رزق من شود و باعث این شود که شخصیت من نزد دیگران و جامعه‌ام حفظ شود و از تو می‌خواهم این عمل را در عالی‌ترین رتبه صدقات محاسبه کنی.» همچنین در ادامه گفت: انسان مومن اگر مومنانه کار نیک انجام دهد این کار نزد خدا نوعی صدقه محسوب می‌شود، به همین خاطر است که امام در این دعا از خداوند می‌خواهد بخشش خود را در بالاترین نوع صدقات محاسبه کند. روایت است که عمل ما بسته به میزان تاثیری که دارد نزد خداوند به عنوان صدقه محسوب می‌شود. حتما نباید ما صدقه دادن را پرداخت وجه بدانیم. اگر شما بر چهره غمناک شخصی لبخند بنشانید این عمل نزد خداوند صدقه محسوب می‌شود. هر چه نیازی که از دیگری برطرف می‌کنیم، بیش‌تر باشد میزان محاسبه آن نیز بالاتر خواهد بود.

وی ادامه داد: کسی که وارد این عرصه از بخشش و صدقه شود، درواقع وارد عرصه دوستی با خداوند شده است. خداوند می‌فرماید: «مگر نمی‌دانید توبه را من قبول می‌کنم و صدقه شما را خودم دریافت می‌کنم؟» هر چه میزان صدقه شما بیش‌تر باشد دریافت عنایت از سمت خدا بیش‌تر خواهد بود. عفو و گذشت چون از صفات و اسماء خداوند است، شخصی که وارد این عرصه می‌شود بزرگ و دارای رتبه بالایی نزد او خواهد بود. حضرت همچنین می‌فرماید: «در برابر گذشتی که من از دیگران می‌کنم درخواست دارم تو هم از من بگذری و از تو عفوت را می‌خواهم. من برای خطاکاران دعا کرده‌ام و از تو مهربانی و رحمت درخواست می‌کنم.» به این ترتیب است که ما از لطف خداوند بهره‌مند می‌شویم. منطق دین خواستن خوشبختی برای دیگران است.

علی‌اکبری در ادامه به سخن امام رضا(ع) اشاره کرده و گفت: حضرت می‌فرماید: «اگرکسانی که ایمان ندارند  بدانند و بفهمند دین ما را، از پی ما روان خواهند شد و حتی از ما هم جلوتر خواهند رفت.» امام سجاد(ع) نیز در ادامه دعای 39 می‌فرماید: « خدایا، ممکن است من در طول زندگی‌ام گناهان بسیار کرده باشم که حتی در خاطرم نمانده باشد، که دلی شکسته باشم، حقی را ناحق کرده باشم و یا موجبات آزار کسی را فراهم کرده باشم. من می‌دانم که تو از ذره‌ای از حق دیگری نخواهی بخشید پس، از تو می‌خواهم به خاطر بخششی که تو از من خواسته‌ای در حق دیگری کنم، موجب رضایت کسانی باش که من به آن‌ها بدی کرده‌ام.»

رییس ستاد رسیدگی به امور مساجد همچنین گفت: حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه می‌فرماید: «تا هستی، فکری به حال بار سنگین گناهان خود بکن. تا زمانی که توان سخن گفتن داری خود را با خدای خود طرف کن و از او بخواه که بار گناهانت را سبک کند.