فقر در برابر پروردگار، بزرگترین سرمایه انسان است
نماینده معزز ولی فقیه در انجمن‌های اسلامی دانش آموزان در ادامه با اشاره به اینکه قلب دعای دهم در عبارات بعدی این فراز بیان شده است: أَشْبَهُ الْأَشْيَاءِ بِمَشِيَّتِكَ، وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِكَ فِي عَظَمَتِكَ رَحْمَةُ مَنِ اسْتَرْحَمَكَ، وَ غَوْثُ مَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ. تشریح کردند:
امتیاز:
به گزارش روابط عمومی سرچشمه،عصر روز دوشنبه 10 آذر93 حجت الاسلام والمسلمین حاج علی اکبری در ادامه سلسله جلسات شرح صحیفه سجادیه، که در مسجد 72 تن مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی برگزار می‌شود، به بیان نکاتی درباره این بخش از دعای دهم پرداخت:« سُبْحَانَكَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ إِجَابَتَهُمْ، وَ أَهْلُ السُّوءِ الَّذِينَ وَعَدْتَ الْكَشْفَ عَنْهُمْ وَ أَشْبَهُ الْأَشْيَاءِ بِمَشِيَّتِكَ، وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِكَ فِي عَظَمَتِكَ رَحْمَةُ مَنِ اسْتَرْحَمَكَ، وَ غَوْثُ مَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ، فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَيْكَ، وَ أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَيْنَ يَدَيْكَ»
ایشان ضمن اشاره به عنوان دعای دهم که«نيايش آن حضرت در پناه بردن به خداي تعالي» است، به تفسیر عبارات فوق پرداخت و بیان کرد:«انسان به لطف پروردگار، به فقر محض ذاتی، افعالی و صفاتی خودش1 – که کلید فتوحات اخلاقی و رشد معنوی اوست - اشراف پیدا کرده است. صفتی که می‌شود به آن فخر کرد و سرمایة انسان است. هر چه آدمی بتواند در مقامات فقر پیش برود، معنی‌اش نزدیکی و قرب به پروردگار خواهد بود و به این تعبیر، افقر الفقراء الی الله شخص رسول گرامی اسلام هستند. حال اگر انسانی که به فقرش آگاه است سوء عمل خود را هم درک کرد، با این دو مقدمه، مضطر خواهد شد: سُبْحَانَكَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ»
استاد حاج علی اکبری سپس با اشاره به اینکه رسیدن به این حال اضطرار موجب باز شدن درهای رحمت به روی انسان خواهد بود، بیان داشت که خداوند به چنین انسانی وعده داده است که اگر طلب یاری کند، او را از منجلاب گناهان نجات خواهد داد و از حال اضطرار نیز بیرون خواهد آورد: وَعَدْتَ الْكَشْفَ عَنْهُمْ.
نماینده معزز ولی فقیه در انجمن‌های اسلامی دانش آموزان در ادامه با اشاره به اینکه قلب دعای دهم در عبارات بعدی این فراز بیان شده است: أَشْبَهُ الْأَشْيَاءِ بِمَشِيَّتِكَ، وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِكَ فِي عَظَمَتِكَ رَحْمَةُ مَنِ اسْتَرْحَمَكَ، وَ غَوْثُ مَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ. تشریح کردند که حضرت زین العابدین علیه السلام در این‌جا و در مقام دعا به بیان صفاتی شگرف از ذات مقدس پروردگار می‌پردازند و با ادبیاتی منحصر به فرد رحمت ایزد منان را به تصویر می‌کشند:« خداوندا! چیزی که از همه بیشتر به اراده و مشیتت نزدیک است و آن‌چه به عظمتت می‌آید، باب رحمت توست. رحمتی که باعث شده اگر کسی از تو مهربانی طلب کرد، به او رحمت نمایی و اگر از تو طلب یاری نمود، دستش را بگیری»
استاد حاج علی اکبری برای فهم دقیق‌تر از عظمت خداوند متعال اشاره داشت به این بیان از امام خمینی(ره) در کتاب شرح دعای سفر که اگر بخواهیم عظمت پروردگار را درک کنیم، باید به مطالعه جلوه‌های عظمت حضرت حق بپردازیم و در این مسیر مشاهده آسمان و اجرام آسمانی از ستارگان و سیارات و کهکشان‌ها اولویت دارد.
ریاست نهاد رسیدگی به امور مساجد در پایان بیانات خود به تفسیر مفهوم رحمت الهی که در بطن عبارات دعای دهم مستتر است پرداخت و با اشاره به آیه «بسم الله الرحمن الرحیم» که سرآغاز قرآن کریم است گفت:«الرّحمن، اسم ذات خداست و جانشین الله شده است و یعنی مادر همه اسماء پروردگار است. چنانچه فرمود (قل ادعوا الله او الرحمن) یعنی می‌توانی او را الله صدا کنی و اگر خواستی به نام دیگر خدا را بخوانی بگو رحمن. خداوند خودش را این‌گونه معرفی کرده است. می‌گوید بسم الله الرحمن الرحیم. پس همه چیز خلاصه شده است در همین صفت رحمت و مهربانی. و به همین خاطر است که امام سجاد می‌فرماید رحمت تو از همه بیشتر شبیه است به مشیت و اراده‌ات برای ما. عباراتی که قلب دعای دهم صحیفه سجادیه است.»
........................................
يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (سوره فاطر/15)